2007.06.21.
08:33

Írta: Tom Keller

Der Vagant

Frei ledig fahr ich durch die Welt,
Hab Sorgen nicht gekannt.
Von frischem Mut die Brust geschwellt,
 Ein fröhlicher Vagant!

Das Ränzel leicht, der Beutel leer,
Das Herz doch übervoll!
Ich weiß nicht, wie ich's gar so schwer
Noch länger tragen soll!

Das macht, die Liebe sitzt darin
Und treibt es glutentbrannt
Zu einem andern Herzen hin
 Ruhlos wie ein Vagant.
   Drum, welche mir das ihre schenkt,
Kriegt meins dafür in Kauf,
Und einen Kuß noch, eh sie's denkt,
Als Handgeld oben drauf!

Schlag, Mädel ein, eh's dich gereut,
Daß dir das Glück verrann,
Es kann so gut wie andre Leut'
Dich lieben ein Vagant!

Zum zweiten Male frag' ich nie,
Ob eine mich wohl mag,
Und wenn ich morgen weiter zieh,
So weinest du mir nach!

Soll wandern ich, soll bleiben ich?
Du hast es in deiner Hand,
Von dir ein Wörtlein inniglich,
Und dein ist der Vagant!
    Julius Wolff




Szólj hozzá!

Címkék: líra

A bejegyzés trackback címe:

https://tomkeller.blog.hu/api/trackback/id/tr18103035

Kommentek:

A hozzászólások a vonatkozó jogszabályok  értelmében felhasználói tartalomnak minősülnek, értük a szolgáltatás technikai  üzemeltetője semmilyen felelősséget nem vállal, azokat nem ellenőrzi. Kifogás esetén forduljon a blog szerkesztőjéhez. Részletek a  Felhasználási feltételekben és az adatvédelmi tájékoztatóban.

Nincsenek hozzászólások.
süti beállítások módosítása